کلمه envy از درس ۲۵ کتاب ۵۰۴ واژه

envy

n,v | اسم، فعل
/envi/
jealousy, the object of jealousy, to feel jealous
● رشک، حسادت، غبطه، پژهان
● مورد رشک، (هر چیز حسادت انگیز) رشک انگیز، مایه‌ی حسرت
● رشک بردن، حسد ورزیدن، حسادت کردن

her beauty aroused her sisters' envy
زیبایی او رشک خواهرانش را برانگیخت.

she did it out of envy
از روی حسادت آن کار را کرد.

he could not hide his envy of me
او نمی‌توانست رشک خود را نسبت به من پنهان کند.

her blue eyes were the envy of all the girls in the class
چشمان آبی او حسادت همه‌ی دختران کلاس را برمی‌انگیخت.

everyone envied Iraj
همه به ایرج رشک می بردند.